Nie każdy artysta pragnie zawrzeć w swojej sztuce element metafizyczny. Na pewno nie jest to proste zadanie, wymaga nie tylko doskonałego warsztatu, ale i świeżych pomysłów oraz czegoś jeszcze – duchowego poszukiwania. W celu odnalezienia tej szczególnej wartości i przelania jej na płótno, artyści przyjmują różne postawy. Niektórzy podobni do pustelników zaszywają się w swojej samotni, inni, jak prof. Grzegorz Ratajczyk, poszukują światła poprzez podróże. Obejmując inne kultury, szczególnie te mające korzenie w starożytności, malarz odbywa pielgrzymkę wstecz – dotykając czasów, w których sztuka musiała zawierać element metafizyczny. Artysta, poprzez obraz, tworzy łącznik z podwalinami współczesnej cywilizacji. Próbuje złapać nieuchwytny element rzeczywistości. Jednym z nich jest światło, symbolizowane kiedyś przez złoto i kojarzone ze sferą sacrum. 

NATURA – ODWIECZNY KOMPAS

Prof. Grzegorz Ratajczyk najczęściej tworzy zainspirowany podróżą. Od ponad czterdziestu lat poszukuje metafizycznego światła pozostając w kontakcie z naturą. Artysta otwiera się na numinosum, krocząc po piaskach gorącej pustyni, oddychając powietrzem Ziemi Świętej czy patrząc na przestrzeń szafirowego morza, na które patrzyli też bohaterowie Iliady. Tematy, które człowiek próbuje rozwiązać poprzez sztukę, są od wieków podobne, jednak zawsze można do nich podejść w odkrywczy sposób. Patrząc na dzieła starożytności, kultywując kontakt z naturą w sobie a także doskonaląc umiejętności malarskie i nauczając innych twórców, prof. Ratajczyk obejmuje w swojej sztuce rozległe przestrzenie. Obcując z przyrodą potrafi widzieć proste zjawiska w nowatorski sposób. Wystarczy wymienić wystawę z 2017 roku o tytule Węzeł malarstwa. Artysta zainspirowany węzłami żeglarskimi, które obserwował podczas podróży przez Morze Adriatyckie, nadaje im metafizyczny wymiar. 

“Zauważyłem, że istnieje wiele wspólnych cech, które odnajduję w malarstwie, dlatego pozwoliłem sobie na tę krótką refleksję dotyczącą węzłów żeglarskich w malarstwie. Węzeł to całość bez zamknięcia, to zamknięta całość, otwierająca się. Węzeł jest tajemnicą i może mieć znaczenie symboliczne, być węzłem życia, trwania, przemijania. Krętą ścieżką do  Wieczności…”

prof. Grzegorz Ratajczyk

PIĘKNO PRAWDY

To właśnie otwarte na rzeczywistość oko i zdolność patrzenia pozwalają artyście na wyrażanie tego, co ukryte pod powierzchnią. Prof. Ratajczyk łączy sztukę z filozofią. Podobnie jak u Greków, piękno idzie tu w parze z poszukiwaniem prawdy. Obraz może stać się bramą do innego świata, może wywołać w odbiorcy tajemnicze wrażenie światła. Nadchodząca wystawa OKRUCHY MALARSTWA. ŚWIATŁO–CIEŃ jest wspaniałą okazją, aby doświadczyć tego na własnej skórze. Niestety, nawet najlepsze zdjęcie umieszczone w Internecie czy najdoskonalsza reprodukcja, nie są w stanie oddać szczególnej energii, jaką artysta zamyka w obrazie. Każde pociągnięcie pędzla, każde uczucie i myśl może być doświadczone poprzez realny kontakt (do czego serdecznie zapraszamy).