Patrząc na długą historię sztuk pięknych widzimy powtarzający się od wieków temat – miłość. Uczucia były istotne nie tylko dla artystów, ale także ich muz, a w końcu samych odbiorców, którzy dzięki przedstawieniom miłości w malarstwie, rzeźbie czy muzyce, mogli reflektować swoje własne przeżycia w głębszy sposób. Ciekawym tematem są także kultowe pary artystyczne jak Frida Kahlo i Diego Rivera, Pablo Picasso i Françoise Gilot czy Salvador i Gala Dalí, których bogate biografie wciąż elektryzują odbiorców na całym świecie. Miłość w sztuce to jednak nie tylko związki i romanse – sztuka sama w sobie może stać się narzędziem do wyrażania uczuć, które przefiltrowane przez konteksty kulturowe, nabierają kolejnego wymiaru znaczeń. 

Wymiar erotyczny

Jakie poziomy doświadczania otwiera przed nami sztuka? Najbardziej oczywistym i widocznym przejawem miłości jest namiętny eros. Wystarczy wspomnieć o “Pocałunku” Klimta czy “Kochankach” Rene Magritte’a – obrazach, które kojarzy niemal każdy wielbiciel sztuki. Jednak bez względu na czasy, w których żyjemy miłość erotyczna nie przestaje inspirować twórców na całym świecie. Wspaniałym przykładem artysty współczesnego, który przedstawia płomienne uczucia w unikalny sposób jest Elhan Hadżijew i jego pełne ekspresji prace na papierze. 

Połączenie duchowe 

Miłość w sztuce to także aspekt duchowy, którego ciekawą reprezentacją są chociażby dzieła symbolistów – po brzegi wypełnione zarówno pierwiastkiem erotycznym, jak i boskim. Artyści w swojej niezwykłej wrażliwości potrafili zobaczyć ukochaną osobę przez pryzmat mitologii, nadać jej atrybuty przypisywane herosom czy bóstwom. Aspekt duchowy to także inspiracja nawiedzająca twórcę, a nawet relacje rodzinne, gdzie miłość odarta z elementu erotycznego uwidacznia się w swojej bezwarunkowej formie. Artyści kierujący się tego rodzaju impulsem często za inspirację przywołują swoje życie wewnętrzne, sny i natchnienie przychodzące znienacka. 

Ogólny pomysł na obraz najczęściej pojawia się niespodziewanie, jako sekundowy błysk, który próbuję złapać szybko w szkicowniku, by potem rozwinąć go w trakcie malowania i rozwijam do momentu w którym obraz zaczyna żyć.

Agnieszka Wencka

Intelektualna uczta

Mówiąc o miłości nie można zapominać o wymiarze intelektualnym – połączeniu myśli, poglądów i dyskusji rozbudzających jeszcze większe uczucia do ukochanej osoby. Dzielenie się sztuką jest jak tworzenie nowego rodzaju komunikacji – języka zrozumiałego dla ludzi, których zmysły rezonują w podobny sposób. To właśnie połączenie intelektualne było tak wychwalane przez starożytnych Greków, którzy we wspólnych dyskusjach i docieraniu do znaczeń widzieli wyższy (niż erotyczna) wymiar miłości. Obecnie intelektualną ucztą rozbudzającą uczucia kochanków może być wspólne wyjście do muzeum, opery czy galerii sztuki. Pamięć zostaje wtedy wzbogacona o niemal filmowe kadry, a wspomnienia z tego rodzaju spotkań pozostają w nas na lata, uzupełniając tym samym pozostałe wymiary doświadczeń miłosnych. Szczególnie mocny wydźwięk posiadają prace, w których zawarta jest głębsza idea i filozofia. Dla niektórych artystów poszukiwanie prawdy i podróże (zarówno wewnętrzne, jak i te do dalekich krajów), są niegasnącym źródłem inspiracji. Ta motywacja towarzyszy wybitnemu artyście – Grzegorzowi Ratajczykowi, którego prace, wypełnione są szczególnym światłem. A czymże byłaby miłość bez porównania jej do złota i blasku wzbogacającego życie człowieka o metafizyczny, twórczy, nigdy nieprzestający inspirować wymiar?


Zdjęcie góra: Joanna Głażewska – JESTEŚ MOIM UZUPEŁNIENIEM VI DYPTYK, 2x50x50 technika własna na płótnie 2021