Akt i ciało w sztuce
Ciało – Model i Archetyp
Akt to zazwyczaj wykonane na studium żywego modela, nagie przedstawienie ludzkiego ciała. Może być elementem większej kompozycji lub być jedynym tematem pracy. W klasycznym rozumieniu sztuki, akt jest jednym z podstaw wykształcenia artystycznego. Nagie ciała były ukazywane już w prehistorii, dowodem czego jest Wenus z Willendorfu. W sztuce starożytnej i w średniowieczu nagość prezentowana była w różnorodnych ujęciach kontekstowych – od afirmacji ciała po przestrzeń biblijną i sacrum. Religia chrześcijańska na długie lata umieściła nagie ciało w strefie grzechu i wstydu.
Przez wieki – Cielesność w sztuce
Powrót aktu datuje się na około XV wiek. Dzięki artystom takim jak Leonardo da Vinci, Michał Anioł czy Sandro Botticelli, na nowo zaczęto interesować się ciałem ludzkim, a ich emblematyczne prace “Narodziny Wenus” Botticellego oraz “Dawid” Michała Anioła stanowią dziś kanon kulturowy. Czas baroku to zmysłowość i teatralność w akcie. Czołowymartystą był wtedy Rubens z jego “Trzema Gracjami” pełnymi życia i radości. Dalej, impresjoniści, wymieniając choćby “Śniadanie na trawie” Maneta, to wyjście z nagością w przyrodę. Nie można zapomnieć o ,,Olimpii”, czyli najbardziej kontrowersyjnej pracy. W XX wieku, ciało stało się ogromną inspiracją dla twórców surrealistycznych, a nurty awangardowe były skierowane na zachwyt nagością. Współcześnie, sztuka aktu angażuje się w dialog ze społeczeństwem, porusza tematy tożsamości, płci i można ją zauważyć również w sztuce performatywnej.
Ciało i emocje w jednym akcie
W ramach oferty Vinci Art Gallery polecamy uwadze prace Wacława Wantucha, dla którego krągłości kobiecej nagości stanowią obiekt fascynacji i nieustającej inspiracji. Artysta uprawiał najpierw fotografię, a następnie zajął się malarstwem. W swojej pracowni sam wykonuje farby, sięgając do metod malarskich używanych przed wiekami przez dawnych mistrzów. nie ucieka od kontekstu erotycznego. Jego akty są odważne, w kierunku surrealistycznej estetyki zachowane w odcieniach szarości i brązów.
Natalia Fundowicz w subtelnych ujęciach nagich kobiecych ciał zawiera afirmację życia, natury, kobiecości oraz macierzyństwa. Artystka osadza rzeczywistość na płaszczyźnie płótna z delikatnością i lekkością akwarelowych kolorów. Akty kobiece są bardzo subtelne, wyważone i romantyczne. Seria ”Like music” to kadry emocji, chwile dla siebie, „ ”tu i teraz” wyrażone przez młodą artystkę w świadomy i dojrzały sposób. Dialog z tym co ukryte i odkryte podejmuje Agnieszka Potrzebnicka – Romanowicz. Poprzez swoją twórczość artystka ukazuje połączenie człowieka z przyrodą. Elementy natury, przeplatają się z nagimi przedstawieniami kobiecymi. Ciało jednak, nie jest osobną materią, a łączy się i przenika z przyrodą przedstawioną. Pozostawia pole dla własnej interpretacji.