Małgorzata Andrzejewska
Pochodzi z Bydgoszczy.
Studia na poznańskiej PWSSP /obecnie UAP/ na Wydziale Malarstwa, dyplom w 1986 w pracowni prof. Jacka Waltosia. Swoje prace prezentowała na ponad 40 indywidualnych i licznych wystawach zbiorowych w Europie, także w Turcji i Tunezji. Otrzymała wielokrotne stypendia artystyczne : Getynga / Niemcy, Gmünd /Austria, Marmaris / Turcja, Usedom / Niemcy, stypendia Ministra Kultury i Sztuki oraz Stypendium Marszałka Departamentu Kultury i Sztuki Wielkopolski za autorski projekt „Malarstwo w zamkach i pałacach Wielkopolski” w 2009 roku.
W roku 2010 uzyskała tytuł doktora sztuk plastycznych, w 2018 tytuł doktora habilitowanego – obecnie jako profesor uczelni UTP w Bydgoszczy prowadzi pracownie rysunku w Katedrze Wzornictwa.
W roku 2017 otrzymała Grand Prix na Ogólnopolskim Konkursie Malarskim „Moje Zakopane”. Rok 2019 – pobyt letni w Rezydencji Artystycznej – Gmünd / Alpy /Austria
Swoje zainteresowania realizuje w malarstwie i rysunku, tematyka prac koncentruje się wokół przestrzeni otwartej, pejzażu. W obrazach szuka syntezy pejzażu, ciągle przetwarza je i buduje na nowo, stwarza po części abstrakcyjne wizerunki nowych, własnych światów.
„MAMMA. KONSTELACJE”
Obrazy piersi jako kulturowej ikony, obecne są od prehistorii – kultu płodności Wenus – poprzez starożytność aż do czasów współczesnych. W renesansowych obrazach piersi są atrybutem karmiących Madonn, w malarstwie holenderskim są macierzyńskim, mlecznym biustem. W sztuce XVIII wieku piersi są m.in. symbolem zwycięskiej rewolucji Republiki Francuskiej. Współcześnie w kulturze wizualnej temat piersi to głównie motyw erotyczny – źródło zachwytu i podniecenia.
Latem 2023 roku zaczęłam malować piersi kobiece. Na transparentnych kliszach RTG maluję i odciskam piersi układając je w barwne lub monochromatyczne KONSTELACJE.
Naświetlone klisze rentgenowskie otrzymuję od przyjaciół i znajomych, aby następnie w ich gronie wspólnie malować i odciskać fragmenty ciała.
Pomalowane farbą i drukowane piersi uczestniczek sesji, pokazują nowe formy i kształty piersi, przywołując jednocześnie różne kobiece temperamenty i kondycje.
Malarskie monotypie kobiecych piersi na kliszach RTG czasem „niekształtne i niefotogeniczne” przynależą do pełnego kobiecego spektrum i pokazują wielką różnorodność, obfitość form i koloru.
Mam poczucie, że malarskie odciski piersi tworzą nowy byt na naświetlonych rentgenowskich kliszach. Pobudzona kolorem nowa jakość oznacza dla mnie przypływ energii życiowej, witalności i wolności tworzenia.
Małgorzata Andrzejewska
